Laatste dagen

De laatste weken zijn super snel gegaan! We hebben nog volop genoten van onze tijd in St. Francis. Op ok zelfs met Be een aantal operaties samen mogen doen. Super leuk! Want we zijn een goed team! Heb nog een spinal gegeven. Dat is ruggenprik zodat je de patient niet onder algehele anesthesie hoeft te verdoven. Het is leuk te merken dat je op een gegeven moment iedereen wel kent op ok. Het voelt als een soort van klein dorpje apart. En als je even wat gaat drinken zit er altijd wel een Zambiaan waar je dan mee kletst. De gesprekken gaan vooral over het geloof en de cultuur verschillen en ook zijn ze erg geïnteresseerd in the netherlands. In de uitslaapkamer waar lege bedden staan waarop de medewerkers af en toe gewoon een dutje doen of even chillen en kletsen is toch wel even het benomen waard. Het is vooral een ruimte is waar alle trollies met patiënten worden ingereden voordat ze worden opgehaald door iemand die ze dan weer naar de ward brengt. Er zijn geen monitors en er is geen zuurstof. De saturatiemeter moet worden verdeeld (heeft aan hoe hoog het zuurstof is in het
Bloed). Soms liggen de patiënten nog na te trippen van de ketamine en hoor je ze schreeuwen en willen ze een high five van je. Zo'n verschil met Nederland!
Heb ook nog met gyn een keizersnede meegedaan. De baby kwam na fundus expressie ( dan druk je met je arm op de baarmoeder bovenkant) super soepel. Leuk Bruin baby'tje met super veel haar al. De dokter is onze buurman en liep af en toe half nakend rond. We noemen hem dan ook half naked Guy, omdat we heel lang z'n naam niet wisten. Dat wil zeggen in z'n bierbuik en boxershort. Toch wel vreemd om dan serieus samen een operatie te doen.
In de laatste week zijn we bij Dought een andere taxichauffeur uitgenodigd. Hij woont samen met z'n hele familie bij de Katete stores. We moesten namelijk perse z'n vader ontmoeten. Die heeft zelf een maand in St Francis gelegen omdat hij meningitis en daarna nog een cva heeft gehad. Z'n vader was hor en dol blij om weer wat Nederlandse meiden te zien. De vorige studenten die we ook kennen van de studie waren ook bij hem geweest. Hij vind de Nederlandse meiden erg aardig allemaal. We hadden wat drinken, eten en voor z'n zoontje hebben we nog een bal meegenomen.
We hebben in de laatste weken ook een aantal keer thuis gegeten omdat we helemaal gek werden van de rijst en rape, beans etc. We hebben pasta gemaakt en onze Zambiaanse maten kwamen ook eten. Be en ik hebben twee anesthesie studenten, Teddy en Shenda leren kennen. Zij zijn voor hun school een aantal maanden in St. Francis en daarna moeten ze examens doen en zijn ze praktisch klaar en anesthesist. Zij hebben voor ons later uiteraard nschima gemaakt en okra. Was erg lekker trouwens, omdat je met je handen kan eten en er zat sardientjes bij. Teddy is een groot voetbalfan en vind het super tof dat Ik ook voetbal speel. Heb van hem toen ik wegging zijn realmadrid t-shirts gehad, super leuk!
Het is een verdrietig idee dat we waarschijnlijk niemand meer terug gaan zien. Ik ben echt van de mensen en het ziekenhuis gaan houden. In korte tijd super veel en ook wel heftige dingen meegemaakt en dat maakt je tijd hier extra intens. Ook de patiënten gedag moeten zeggen en dat was bij m'n favo patiënten (mag je eigenlijk niet hebben, maar stiekem gebeurd dat wel) wel moeilijk.
Nu zijn we in livingstone bij de victoria watervallen. Alfred de chauffeur van dr Mojo heeft ons vanuit Lusaka naar livingstone gebracht. Eerst wilde Mojo ook mee maar hij had helaas malaria en zat aan de co artem, dus voelde zich te slecht om mee te gaan. Het duurde super lang voordat we eindelijk Lusaka uit waren omdat er een beroemd sportcommentator was overleden. De reis duurde daardoor echt oneindig lang. Savonds laat kwamen we aan in livingstone en we hebben bij een vriend van Alfred geslapen. Hij was daar voor werk en had nog plek over. De volgende morgen zijn we vroeg naar de watervallen gegaan. Super fijn want het was erg rustig. Alfred is al tich keer bij de falls geweest en wist wat leuk was om te bezoeken. Als een echte Zambiaan wilde hij zichzelf niet al te veel inspannen, dus toen wij naar boiling point wilde lopen. (Ongeveer 25min. Lopen) bleef hij boven op ons wachten. De watervallen waren Overweldigend! Wat een water! Super mooi! Mosi oa tunya (de storm that thunders). We zijn nog over een super smalle brug gegaan, hoog boven het wateroppervlakte en we waren heel nat geworden, maar het was het waard! Daarna heeft Alfred ons afgezet bij het hostel, Jollyboys. En daar zijn we vooral aan het relaxen en hebben we gistermiddag een boattrip gedaan. Super mooie zonsondergang gezien en we hadden een bbq op de boot. Erg fijne afsluiting van ons avontuur!. Aan al het leuks komt een eind helaas. Vond het echt een super leuk en leerzame periode en dit neemt niemand meer van mij af! En zoals meerdere mensen zeggen. Afrika gaat in je zitten en je bent ermee besmet. Ben bang dat dit echt zo is! :D

Bedankt iedereen voor de leuke berichtjes en dat jullie de verhaaltjes gelezen hebben. Zie jullie snel weer! Kusje!