Eerste week

Maandag 3 maart: De eerste dag waarbij we een welkomstgroeten en introductie door dr. Chisi (oogarts) hebben gekregen.
Hij was blij nieuwe Nederlandse studenten te mogen ontvangen en vroeg naar onze interesses. Verder vertelde hij ons de regels en dat patiënten zelf ook mogen klagen over ons en dat we ons werk dus goed en met respect moeten doen. Verder heeft het St. Francis een heel goede naam. Mensen uit de wijde omgeving en zelfs Mozambique komen naar dit ziekenhuis! Na de introductie kregen we een rondleiding, duurde twee uur voordat we eindelijk gingen en we moesten in het kantoortje blijven wachten. De relaxtheid van hier irriteerde ons wel een beetje. En daar moeten we vooral ook aan wennen ;). Tijdens de rondleiding werden we overal, maar ook echt overal voorgesteld. Hebben wel honderd handen geschud en ook de namen bleven niet hangen. De namen zijn hier erg lastig! btana, patience, felistas, lightwell.
In de middag waren we vrij, dus zijn we naar Katete gegaan om wat boodschappen te doen. Op het dorp, alle werknemers en dokters wonen om het ziekenhuis heen namelijk, hebben we taxi standplaats. Er werd ruzie gemaakt tussen taxi chauffeurs onderling om wie ons naar Katete ging brengen. We zaten in de auto en plots kwam er een liftende vrouw mee. Die bleek achteraf dus ook niet te hoeven betalen. In Katete zijn er veel kleine winkeltjes langs de grote weg met aan beide kanten ook vrouwen die op de grond zitten en groente en fruit verkopen. Als Mzungu (blanke) val je uiteraard op en wordt er veel naar je geroepen. Als er kinderen voorbij lopen willen ze laten horen dat ze Engels kunnen, dus ze vragen ook allemaal "How are you?" Als je dan antwoord beginnen ze allemaal te lachen en zijn ze super trots. Je ziet ook veel vrouwen met hun baby in een soort van doek (zitenge) gewikkeld rondlopen.
S' Middags hebben we in de Mes ( gebouw waar we ontbijten, lunchen en dineren) gegeten: bonen met rijst! Ik moet er hier helaas aan geloven, want er is bijna elke dag rijst.

4 maart: Eerste werkdag! B en ik zitten de eerste twee weken op de out patiënt departement (OPD), dat is een soort van huisartspraktijk. Erg leuk want er komen ook spoedjes binnen en wij zijn dan de eerste opvang. De eerste dag al enorm interessante patiënten gezien! Er was een vrouw met een enorme milt, die je al kon zien toen zij haar t-shirt uitdeed. De mensen hebben hier overigens vaak meerdere lagen kleding aan. Ik snap dat echt niet omdat het echt enorm wa leem is hier (30graden). Er was een man met enorm veel vocht in de benen dat zelfs zijn scrotum opgezet was! Hij kwam overigens heel ergens anders voor. De eerste dag was erg leuk omdat ik zelf het beleid bepaal en dat wordt dan gecheckt door de doktoren. Leuk te merken dat het ook goed gaat. Ik ben dan ook wel bijna dokter, maar toch. Savonds hadden we patat met sla en kip! En we zijn vroeg gaan slapen.

5 maart: OPD gewerkt. De OPD bestaat uit een kamer van 15 bij 15 denk ik en we zitten met ze vieren allemaal patiënten te zien. Privacy is daarom ver te zoeken. Kan je je in Nederland niet voorstellen. Er zijn ook een aantal vertalers aanwezig, want niet iedereen kan Engels. De taal die ze spreken is Chichewa. Ondertussen kan ik al een aantal woorden, zodat ik niet elke keer vanaf het begin een vertaler nodig heb. Talula is diarree, sanza is overgeven, kosomhola is hoesten. Gonani is ga maar liggen. In de middag kwam er een brancard binnen gereden dat zijn meestal de spoedjes. Nu bleek de vrouw die er op lag al te zijn overleden. Echt bizar, want er zaten ook gewoon patiënten in de kamer die hun bloeddruk kwamen controleren. De familie begon enorm hard te huilen en dat was echt wel ff heftig. Of dit nog niet genoeg was voor de dag kwam er een vrouw met haar baby in zo'n doek gewikkeld om de baby te laten checken bleek de baby al te zijn overleden! Heel erg sneu allemaal. Vaak komen de mensen ook pas erg laat met hun klachten, omdat ze geen geld hebben om naar het ziekenhuis te komen. ..

Donderdag: Als ontbijt eten we dik wit brood dat we dan roosteren met jawel pindakaas :) er is ook zelfgemaakte bananenjam.
Gelukkig zijn er veel ramen in de OPD kamer. Soms kijk je naar buiten en zie je koeien met enorme horens voor het raam staan.
Deze dag ging ook weer erg goed. Heb nog een vrouw laten opnemen met een bloeddruk van 225/110mmHg. Er komen ook veel mensen voor diabetes controle. Ze komen met een vodje papieren aanzetten waarop de vorige contacten en afspraken staan opgeschreven. Dit nemen ze elke keer weer mee naar huis, dus je kan je voorstellen dat sommige statussen erg vies zijn.

Vrijdag: met dr. Mojo meegegaan. Is een dokter uit Lusaka, die voor twee weken besnijdenissen doet bij jongens in de omgeving. Ik wilde maar al te graag met hem mee natuurlijk! Hij vond het een goed idee, dus opweg naar een soort van healthcenter. Na een uur rijden waren we er en de jongens zaten al te wachten. Hb uiteindelijk onder supervisie ook heel wat besnijdenissen zelf gedaan en was echt super tof! Ging ook erg goed. We hebben er uiteindelijk 25 gedaan! Was kapot daarna, want denk dat de gevoelstemperatuur wel 40 graden was! Savonds voor het eerst nschima gegeten, is een soort van maispap. Een vrouw uit dichtstbijzijnde dorpje had dat voor ons gemaakt met echt ontiechelijk lekker kip.
Die avond hadden we een feest van twee Nederlandse meiden die weer weg gingen. Was erg leuk met kampvuurtje erbij, muziek, hapjes en biertjes. De doktoren kwamen ook en ook een aantal Zambianen. Hebben Zambiaans gedanst, erg leuk! Kan eigenlijk niet goed uitleggen wat dat dan inhoudt haha maar vooral veel met je heupen bewegen ;)
Toen kwam iemand op het idee om nog naar katete te gaan naar een soort van club. Iedereen ging mee dus B en ik ook. Wat een cultuur shock zeg! Toen we daar aankwamen was het bomvol met name met jongens en we werden bij binnenkomst meteen van alle kanten bestormd. "How are you?" "Whats your name?". Ze willen allemaal met je dansen en raken je ook de hele tijd aan. Kreeg het er een beetje benauwd van. Maar uiteindelijk wel leuk gehad en met de meiden een biertje gedronken en gedanst. Niet voor heel lang, want na een half uurtje had iedereen het wel gehad ;)